Yogyakarta

Wat een luxe vandaag, we mochten uitslapen. Dit kwam omdat er als extra excursie fietsen was. Nou ik heb gezegd nadat ik in China had gefietst dat ik dit nooit meer zou doen. En wat je zegt moet je ook doen toch????? Om 9.00 uur moesten we bij de bus zijn. We zijn toen degene die hadden gefietst opgehaald. We stonden met de bus bij de fietsverhuur en moesten nog even wachten. Buiten lag een kat en schildpadden zelfs een leguaan. Je m ocht ook binnen kijken, wat denk je legt er gewoon een krokodil van ruim 1 meter op de bank. Oma ernaast bbrrrrrr en stinken dat het er deed.
Ondertussen waren de fietsers gearriveerd en ging de bus op weg naar de Prambanaktempel.

De gids stond al op ons te wachten. Dus wij als brave hondjes erachteraan en weer allemaal trappen op om in die tempels te kijken. Ondertussen was het best warm geworden. Nadat we alles hadden gezien liepen we naar de schaduw om op de rest van de groep te wachten. Wat denk je staat daar een treintje, nou als je kan kiezen dan neem je die toch. Ik tegen de gids kunnen we niet met de trein??? Nee we moeten lopen en wil de rest dat ook wel, natuurlijk wil de rest dat ook. Dus terug gingen we met het treintje. Even een fotostop onderweg. En toen door naar de uitgang. Iedereen weer blij met me. Hahahahah.

Hierna was al weer tijd om te lunchen, dit keer in een bos in een heel leuk restaurant.

Vanmiddag had een gedeelte van de groep vrij en wij een extra excursie, met de jeep naar een dorpje wat in 2010 door een uitbarsting was getroffen. En naar de voet van de Merapi Vulkaan. Nou echt wat een tocht met die buggie's. Me hele binnenwerk ligt door elkaar heen geschud. Want er lagen echt hele keien waar hij overheen moest. Maar wel heel gaaf hoor, voordat we weg reden kreeg iedereen een mondkapje en dat moest je voor doen voor het stof. En één helm, maar die heb ik niet opgezet. Gaat me hele haar plat. In het dorpje stonden allemaal spullen die gesmolten waren en er hingen foto's aan de muur van verbranden mensen echt heel erg. Buiten stonden ook brommers en fietsen, nou daar was weinig meer van over. Nadat we l die narigheid hadden gezien hup de buggie weer in en verder door elkaar geschud worden. Omdat het heiig was konden we de top van de vulkaan niet zien. Dit was wel jammer maar daar kan niemand wat aan doen. Gelukkig hebben we nog 2 vulkanen op ons lijstje staan. Ook hier gelopen en toen weer met de buggie naar beneden. Daar stond de taxi op ons te wachten die ons naar het hotel bracht.

Snel de koffers ingepakt want morgen gaan we weer met de trein. Toen in de taxi naar de avondmarkt. Wat een gezelligheid is dat. Een paar leuke dingen gekocht, wat gegeten, en terug naar het hotel. Morgen om 5.30 uur gaat de wekker weer. Wie weet wat we morgen weer voor verhalen hebben.
Ik zou zeggen blijf ons gewoon volgen.

Welterusten en tot morgen Kitty en René