Van Natchez naar Vicksburg

Vanmorgen aan het ontbijt schreef ik al dat we hier weer weg zouden gaan.
Dus na het ontbijt de koffers weer gepakt. René zei vanmorgen, er,zitten mieren in me bed. Ga ik kijken zit de hele deken onder, en omdat we de koffer voordat we gingen eten op bed hadden gezet zaten ze daar ook in. Alles uitgeschud. En toen we de koffer in de auto wilde zetten zagen we er nog lopen. Ik zeg zo gaan we de koffer niet in de auto zetten. Dus op,straat alles eruit gehaald en nagekeken. Koffer schoongemaakt en weer ingedeeld. Een paar keer mee gewiebeld maar we zagen niks meer lopen. We hebben wel de hele dag jeuk gehad. Hahahaha. Toen konden we eindelijk naar onze volgende bestemming Vicksburg. Deze plaats is heel bekend van de burgeroorlog tussen North and South. Het was een saaie weg om naartoe te rijden. Af en toe een paar huizen, maar dat was dan ook wel alles. Eerst op zoek naar het hotel, dat hadden we snel gevonden. We konden nog niet inchecken dus dan maar gelijk op pad. Eerst naar het Coca Cola museum. Dit was een klein museum, vroeger werd Cola uit een fontijn verkocht. En hier was en man die bedacht dat het anders moest, dus toen kwamen de flesjes. Er zijn echt heel veel verschillende flesjes. Ook was er in dit museum een uitstalling van alle reclame dingen waar Cola op staat. Je kan het zo gek niet bedenken of het is ooit wel eens gemaakt.
Toen nog wat rondgereden, want er zijn hier ook wandelroutes uitgezet, dit willen we morgen gaan doen, maar dan moet je wel weten waar het begin is. En omdat het hier best heuvelig is dat wel handig.
Toen naar National Military Park. Eerst naar het informatiecentrum, daar was een film te zien over wat daar allemaal was gebeurt. Echt te erg voor woorden. Het duurde maar 47 dagen, maar wat er dan al is aangericht is ongelofelijk. Toen het park in, dit doe je met de auto, want het is een route van 35 kilometer. Er staan onderweg allemaal bustes van officieren , van het zuidelijke en het noordelijke leger. Ook is er een herdenkingsgebouw waar alle namen staan van degene die gesneuveld zijn. Nou dat zijn er heel wat. Op de begraafplaats wordt dat helemaal goed duidelijk. Ook is er en boot gevonden en die hebben ze uit de Mississippi gehaald en helemaal gerestaureerd. Ook spullen uit die boot leggen in een museum wat op het park staat. Al met al zijn we hier ruim 2 uur zoet geweest.
Ondertussen was het tijd om naar het hotel te gaan om in te checken. Onze kamer is beneden en vanaf de buitenkant ga je naar binnen. Dus auto voor de deur en zo de koffersmde kamer in. Gelijk René zijn koffer open, maar alles was rustig. Gelukkig wel.
Toen op zoek naar een restaurant waar we wat konden eten. Op internet is genoeg te vinden. We hebben er heerlijk gegeten, René een vissoep en toen een biefstuk, en ik een vissoep en een broodje gebakken kip. Maar als je hier ergens gaat eten is dat niet zoals dat bij ons gaat. Je komt binnen er wordt gevraagd wat je drinken wil, als ze dat neerzetten of je al weet wat je eten wil. Binnen 10 minuten staat dat voor je, en zodra je klaar het halen ze de tafel leeg en krijg je de rekening. Langer dan een half uur ben je vaak niet binnen. Maar dat is overal hoor. Dus wij bestellen nu eerst het voorgerecht, en hebben we dit op,dan pas het hoofdgerecht. Dan staan we met 3 kwartier buiten hahahahaha .
Zo dit was het weer voor vandaag.

Weltrusten en tot morgen Kitty