Natchitoches

En weer is er een dag voorbij gevlogen. Na het ontbijt gelijk de auto in, we wilden naar de plantage gaan kijken. Er zijn er heel veel, maar er zijn er ok die gesloten zijn voor plubliek. Wij gingen naar de Oaklandplantage. Daar aangekomen de auto neergezet en naar de info. Bleek dat er met 10 minuten een rondleiding was door het huis van degene die de plantage bezat. Dus waren we mooi op tijd. Verder kwam er niemand, dus kregen we een prive rondleiding. In het huis stonden allemaal de spullen die er toen ook stonden. De plantage eigenaar heette Prud-Homme en had in het begin 38 slaven. En in de tijd van de burgeroorlog waren dit er 143. Echt goedkoop was het niet om een slaaf te hebben. Deze kosten $ 2500,= per stuk en dat voor in die tijd. Maar ja het leverde uiteindelijk ook genoeg op. Nadat de slavernij in 1865 na de burgeroorlog is afgeschaft, gingen de meeste exslaven over in cropsharing. De helft van de opbrengst van de gewassen was voor hun zelf , en de andere helft voor de plantage eigenaar. Omdat de opbrengsten pas aan het eind van de oogst beschikbaar kwamen, moest voordien op de pof gekocht worden bij de plantagewinkel. Het ging dan om kleding, zaden ect. De opbrengst van de gewassen werden dan verekend met de uitstaande schulden, zodat per saldo er nauwelijks iets overbleef. En al er een slecht oogstjaar was werden de schulden zo groot, dat zij die tijdens hun leven niet of nauwelijks terug konden betalen. Al met al een troosteloos bestaan. Rond 1900 stort de inkoopprijs van katoen in elkaar en moest de plantage overstappen op andere gewassen. Vlak na de tweede wereld oorlog kwamen er betere machines en hield het cropsharen op. Vanaf dit moment gingen de plantage eigenaren zelf het land bewerken. Deze plantage is in 1999 over gegaan in nationaal bezit. Het is best een raar idee als je daar loopt, en je bedenkt je hoe het ooit is geweest.
Hierna op weg naar een Alligator Park, helaas pindakaas dat is alleen op zaterdag en zondag open. Maar gelukkig waren we niet de enigste die hier naartoe waren gereden.
Er was op een half uurtje rijden ook een Indianendorp, dan maar daarheen. We hadden wel gelezen dat je van te voren moest bellen, maar ja dat kunnen we niet. Stond in het boekje dat het gewoon open zou zijn. Maar ook nu hebben we weer pech. GESLOTEN.
Dan maar terug naar Natchitoches, want het was ondertussen best laat en we wilden wel wat eten. Dus de auto neergezet en aan de wandel. Lekker geluncht, René had garnalen, met orka en grits. Okra is een groente en grits is maisgriesmeel. En ik had heerlijke kikkerbilletjes. Deze keer waren ze gefrituurd. Echt een aanrader.
Toen de auto bij het hotel gezet, op de kamer even een boekje gelezen. Ook hier hebben ze een wandeltocht langs bezienswaardigheden. Die zijn we ook even wezen lopen.
Ondertussen alweer bijna tijd om te gaan eten. Echt heel veel honger hadden we nog niet, maar ja om 21.00 uur krijg je hier niks meer. Wel hebben we nog even op ons romantische bank gezeten aan het water.
En nu zit ik weer me verslagje te typen voor jullie. Morgen hebben we weer een verhuisdag, gaan we weer naar een nieuwe plaats. Waar......... dat lezen jullie morgen.

Slaap lekker en tot morgen Kitty