Lafayette

Vanmorgen vroeg opgestaan want we hadden een drukke dag voor de boeg.
Na het ontbijt de auto in en een klein uurtje later waren we in Vermilionville. Dit is groot openlucht museum van de periode 1775 tot 1890. De tijd heeft hier echt stilgestaan, je kan in de oude huisjes en die nog echt uit die tijd zijn. Hierin staan mensen in kleding, ook van vroeger die van alles vertellen. Ook oude ambachten die vroeger gedaan werden zijn hier te zien. Zo is er een huisje genaamd: Beau Bassin, dit werd in 1840 gebouwd . Hierin staat een 150 jaar oud weefgetouw. Ook is er een schoolgebouwtje, met echte ouwe bankjes. Het was een leuke wandeling. Alleen was er wel gezegd dat we op moesten passen voor alligators. Maar die hebben we niet gezien. Aan het eind was een restaurantje, hier hebben we een gebakje gegeten voor René zijn verjaardag.
Hierna moesten we de hele andere kant op, naar Avery Island, hier is het Tabasco museum. Vraagt die vrouw achter de kassa: bent u al 50 ?? Ja zeggen wij. Wat denk je krijgen we ouwe lullen korting. Nou dan voel je je echt oud. Hahahaha.
Het is begonnen in 1868, Edmund Mcllhenny vond het eten flauw en eentonig en besloot toen een pepersaus te maken, om het eten wat meer smaak te geven. Toen werd hier het recept ontwikkeld, dat overging in dd familie zodat het bedrijf nog steeds gerund door familie. En na al die jaren is er niks aan het recept en de procedure verandert. De puree zit 3 jaar in witte eiken vaten, met azijn. Ondertussen zijn er 8 verschillende smaken.
Ook zie je overal filmpjes hoe het hele proces in zijn werk gaat. Aan het eind zie je de lopende band waar de flesjes gedopt en ingepakt worden.
Ook even geluncht hier, maar bijna alles was met Tabaco. Behalve een pizzapunt. Die heb ik toen maar genomen.
Ook is er een hele mooie tuin bij, hier moet je met de auto doorheen. Hier staat ook een boom van 300 jaar oud. Het was ook beginnen te regenen, is wel wennen hoor. Er zijn ook verschillende watertjes, en hier hebben we alligators gezien, wel kleintjes maar toch. Ook stonden er bij een boom allemaal hertjes, zo schattig om te zien.
Nadat we het park uit waren wilde we naar Down Town, nou ik kan je zeggen daar moeten we nog heen want we konden het niet vinden.
Ondertussen waren we vlak bij het hotel, kwam mooi uit René even plassen, en gevraagd aan de balie waar we lekker konden eten. Hetzelfde vrouwtje als gisteren zat er. Ze schreef een adres op dat 10 minuten hiervandaan was. Nou we hebben toch weer lekker gegeten niet normaal. Uiteraard weer vis, en René ook. Dit keer ook allebei een toetje, want René was nog steeds jarig. Vandaag extra lang, met het tijdsverschil. Ik kreeg het alleen niet helemaal op. Terug in het hotel nog even beneden een bakkie gedaan. Je ziet wel dat René een jaartje ouder is geworden, want hij legt heel hard te snurken. Het is weer een heel verhaal geworden. Ga ik jullie nog niet vervelen?????
Maar nu zeg ik :
Weltrusten en tot morgen Kitty