Van New Orleans naar Almere

Vanmorgen liep de wekker om 8.00 uur af. We hoefde niet te haasten want we zitten vlak bij het vliegveld met het hotel. Eerst een ontbijtje, dit keer met spiegeleieren, en toast. Dat hebben we lang niet gehad. Heerlijk. Hierna naar boven en alles in de koffers proberen te krijgen. Op de heenweg, hadden we gewicht over dus het moest lukken. Maar er lagen best wat tasje die mee moesten. Mijn koffer gevuld met de tasje aan de ene kant en me kleren aan de andere kant. Dat pasten gelukkig, bij René de rest erin. Banden om de koffer en uitchecken. Vraagt René heb jij het uitrijkaartje van de garage??? Nou niet te vinden dus, beneden bij de receptie uitgelegd dat we het kaartje ergens in de koffer hebben gestopt maar niet weten waar. Nou zegt die man achter de balie: rij maar naar de uitgang dan doe ik de boom wel omhoog. Zo gezegd zo gedaan. Gaan we rijden begint het toch te regenenen niet normaal meer. Dus we gaan net op tijd weg. Eerst de auto terugbrengen naar Alamo. We moesten hem wel afdanken, staan we ineens al op het parkeerterrein. Moesten we terug naar de benzinepomp. Ook dit is gelukt dus toen weer terug, auto ingeleverd en naar het vliegveld. Koffers afgeven en door de douane. Dit ging heel snel allemaal. Dus moesten we nog 2 uur wachten tot we konden boarden. Het is vanaf New Orleans naar Houston maar 1 uur en 20 minuten vliegen. Houston is een groot vliegveld, dus moesten we flink doorlopen. De koffers gingen van het ene in het andere vliegtuig, dus daar hoefde we niks aan te doen. Om bij ons vliegtuig te komen moesten we ook met een treintje naar de hal waar de gate is. Bij de gate nog even wachten. En toen het vliegtuig in. We zaten op rij 48. Maar met 4 mensen op een rij en wij in het midden. Ik kan je zeggen dat is gewoon waardeloos. Je kan geen kant op. We konden niet op tijd weg want er was iets met het vliegtuig. Dus alles bij elkaar zaten we 10 uur opgepropt. Slapen lukte ook niet, maar goed aan alles komt een eind, dus ook hieraan. Op Schiphol aangekomen de koffers halen, is René zijn koffer helemaal open, gelukkig zit er een band omheen. Het duurde even maar toen kregen we hem toch weer dicht. Bleek thuis, dat ze erin hebben zitten snuffelen, zakjes waren stuk. Maar in zijn koffer zat niks, alleen vuile was toilet spullen en schoenen, dus wat ze nou moesten weten we niet. De zakken van de was waren opengescheurd. Dus lekker met je handen in vieze onderbroeken zitten graaien. Maar goed dat is hun probleem. Maar raar was het wel. Met de trein naar Almere. Daar stond me auto alweer lekker klaar bij het station. Thuis aangekomen was Patrick gezellig thuis. Samen lekker geluncht, koffers uitgepakt en een was in de machine gedaan. Even geappt en gebeld dat we er weer zijn. Vanmiddag heb ik een uurtje geslapen, want we waren helemaal gesloopt. Vanavond nog even lekker bij Josef gegeten. Vanavond bijtijds naar bed en dan hopen dat vanaf morgen alles weer een beetje normaal is.
Zo de cirkel is weer rond, we kunnen terug kijken op een geweldige vakantie, waarin we héél véél gezien en gedaan hebben. Jullie hebben ook een beetje mee kunnen reizen.
Tot onze volgende reis maar weer doeiiiiiiii Kitty